De kring

En het begon allemaal met haar, met de vrouw die Het Leven viert, swingt, hartstochtelijk danst. Met de grootheid die wij allemaal kennen in onszelf.

Ter verwerking heb ik eerst tientallen foto’s gemaakt.

    Er werd een zwarte emmer met een laagje water gevuld. Het spel van een linkerhand en glazen vaatwerk. Via de achterwand wroetend zoeken naar de ultieme plaatjesschat. Graven tot ik dié foto “zag” die sfeertechnisch gezien op z’n sterkst vertolkt waar ik zoëven deelgenoot van was geweest.

    Het heeft gewerkt!

Etsend vegend walst mijn pen nu over het maagdelijk wit, zoals eens onze ijzers  -als eersten-  het diepzwarte ijs bekrasten gedurende een alleszins gedenkwaardige nacht.

“In feite is het meeste al overleden”, gilden de mechanische fabelwezens die zich, roterend bebeend, verplaatsten in de wind…, en ze lachten luid, véél te luid. “Wij zijn het ultieme bewijs van het triomferen der zinnigheid in het ziekmakende veld van louter commercialiteit”. Nu met de ogen gericht op een enorm aansnellend gat of graf, nam het lachen duidelijk af. Ze schaamden zich. “Het is hopelijk nog niet te laat voor àllemaal. Er moet méér zijn dan de zorgen om “het getal” en een nepperig betoog betreffende verantwoordelijkheid. Hoeveel dieper zakt het nog weg, hand in hand met: wij versus zij, met het rijkst versus armer dan op z’n schraalst”, waarmee het betoog beëindigd werd.

Er waren solisten op dat strand, zoals er aanééngesmede garnaalachigen vielen te ontwaren. Alles was even fraai en doordacht geconstrueerd.

    Luchtgangers. Aardewandelaars. Zwemmers. De lijven hier en daar met zeiltjes en plaatwerk bezet.  De diversiteit was groots. De sereniteit grensverleggend. De impact veelzeggender dan ik één twee drie bevatten kon. 

Want wat te zeggen van kansels die zorgvuldig opgestapeld worden. Wat te denken als er “drink up dreamers you are running dry” wordt gescandeerd.

    Laatstelijk scharnierden ze zich in een kring in het zand. En ze stonden hiermee  -met dit symbool-  voor Eén!

    Je weet dan dat het hier ervarene nooit meer uit te wissen is!

Maar…, waar was de mens!?