Een en al benen

Donker als ebbehout. Het resultaat van kunstenaarshanden die zwoegden in was?! Maar wacht eens even. Het ademt. Het beweegt en leeft.

— Ze is zojuist geboren en nog nat. Een veulen dat nu zoekend en ploeterend overeind wil komen. Wankelend suizebollend dwaast ze richting tepels onder moeders buik. Het prilste leven en, loommakend, de eerste verzadigingsgrens nabij.

Dartelend. Zogenaamd dolend. Niezend en snuivend. Rondrennen. Langsdenderen. Gekkebekkentrekken. Clowneske toeren verkopen. Ons vermaken en uítdagen. Slordig knokensteltenbenend voorbij dabberen op de meefeestende ondergrond. Bokkesprongen makend etaleren dat alles in orde komt. Dat ze model wenst te staan voor “De Nieuwe Insteek”, voor het “verbroederingsgezinde levenselan”.