In my dreams

Ik vaar weg op mijn dromen en land pas dan als er “welkom” in het zwerk geschreven staat. Als akker’s zaailingen vrolijk pringelen op mijn huid. Als ik het raspende snijden van nijvere zagen bemerk. Als er stuiterende energiemachines langs malende wieken zijn te zien. Als mijn verlegenheid door de geur van bakkend brood wordt weggepoetst. Als ik het partituurloze ritme hoor van hartstochtelijk hamergeklop.

— Wat een machtig samengaan van alles dat een gemeenschap maakt. Wat een feest om de eeuwige troonsbestijgingsstrijd tussen beschutting, eenvoud, schoonheid en humor te mogen ervaren, die uiteindelijk, telkens wéér, grootmoedig in aarde’s oeverloze schoot raakt opgelost. Wat een feest om in ontvankelijkheidsland te mogen zijn.