Interview (3)

Iedere wond zwemt vroeger of later in vocht. Deze planeet, ons gastlokaal, wordt finaal gestript en leeggeplunderd, wordt zonder enige vorm van verdoving van haar basiselementen- , van haar wezenskenmerken beroofd, wordt  zonder schaamte of spijt op haar knieën gedwongen, en als het zou kunnen… zondermeer gedood.

— Het water komt. Fishes wishes will come true. Het dubbelsnedige zwaard slaat aan het snijden. Twee lijken. En of ik “dit” niet verder verduidelijken wil?!

— Neen. De tijd zal het ons leren. Als het wartaal is dat ik hier bezig, word ik op den duur, zoals het terecht vele anderen verging, als niet terzake doend opzij gezet.