Niet schrikken

Niet alles is wat het lijkt dat het is.Ten opzichte van de werkelijkheid dwazen we regelmatig als onbemande witte jassen door de dag.

    Spaakloze wielen schijnen te kunnen draaien om niet bestaande assen. Een vingerhoedje ingestraalde ranja is even effectief om de wetmatigheid rond het behoud van massa en energie te laten verdwijnen, als wat een snufje zout kan doen op de huid van een slak.

Dit zijn maar zelfverzonnen beelden. Hieronder volgt een greep uit wat er zoal (min of meer) te vernemen valt.

– Als je maar met liefde rookt, krijgt de dood geen kans.

– Laat ons mediteren, met gebundelde gedachtenkrachten zetten we dat scheefstaande daar, met gemak weer overeind.

– Oh, ik zie het al. Het zijn de typische problemen van het nieuwe-tijdskonijn. Driemaal daags één druppel en hij komt er zondermeer bovenop.

– Als ik wil, wordt ik vijfhonderdveertig jaar oud. Uit de geledingen van de zwaar schuivende cliënten klinkt er een warm, bewonderend applaus.

– Als die som geld wordt betaald wordt je “meester”, dan hoor je erbij. Je wordt dan aangesloten op het intergalactisch geladen orgel dat afgemeerd ligt in de bron van de Universele Energie. Dat mag jij dan bedienen tot heil van een ieder. Ik zou zo zeggen…: ga je gang, bespeel ze, bepijp ze allemaal!

Zoiets is het toch! Of niet!?

Als ik terugblik op mijn leven, valt er heel wat plagerig te jennen en te lachen. Gelukkig schaam ik me nergens meer voor. “Zo” was het toen. Nou en!! We worden allen opgeleid aan het meest prestigieuze instituut dat is, namelijk aan de Hoge School van het leven zelf, en we raken er nooit uitgestudeerd.

Er is heus “iets” dat werkt. Alleen wij veroorzaken dit niet. Het houdt op. Niet schrikken dus, want eerdaags stopt het. Niet zonder redenen worden onze (vaak buitenissig

handelende) “nieuwe genezers” gefopt.

Dat het zo eenvoudig in elkaar steekt, zeggen we straks, en we vervolgen, als opgeluchte individuen  -als geïncarneerde zielen-  in een vrije wereld ons pad.

    Mooie aarde. Mooie mensen. Mooie weg.