Open deuren

Vergeet alles. Ga nu strikt uit van jezelf.

    Wie zou er niet willen doen wat er diep van binnen leeft. Wie zou er niet willen leven wat er diep van binnen als een droom, als een warme schat aanwezig is.

Waar wacht je dan nog op. Waarom blijf je je verschuilen achter de ander. Waarom treed je niet naar voren om te melden dat je, als een iéder van ons, volledig onderworpen bent geraakt aan een goedje dat niet eens in zichzelf bestaat, dat een vage (op basis van manke vergelijkingen) waarde verkreeg, en  -kijk maar om je heen-  de persoonlijke vrijheid, iedere gezonde ambitie, de totale planeet: knecht, wurgt en naar het graf toe sleept.

    Geld is de componist en absolute dirigent van De Dodendans. Geld is de antigeest van alles dat verbroedert en bloeien doet. Geld is een beest dat het slechtste in ons wakker schudt en ons aanspoort datgene te vernietigen dat aan haar fundamenten knaagt, dat haar kortom doorziet, hoont en bespot. Geld dwingt macht almaar fanatieker tot oppergod. Macht die steeds grootschaliger uitgeoefend wordt door de (kennelijk nog steeds) op primitiviteit georiënteerde mens.

Niet de criticus, maar wij (als kollektief) zijn met ons doen en laten een bom onder het geheel.