Tweeduizendstraks

Ik weet het, het is een wonderlijk verhaal. We komen elkaar overal tegen. In mijn dromen fluistert ze dat ze verdwaald is, dat ze uit haar eigen wereld is weggekaapt. Beter is het, corrigeerde ze zich onlangs, om te zeggen: weggezakt. Want in haar wereld voelen bozerds en engerds zich niet thuis,

   Haar haar is een kosmos op zichzelf. Het is een gegolfd en geplooid massief. Ze dwingt soms belangwekkende hoeveelheden van dat spul opzij om het tot een groteske roetsjbaan om te vormen, waarlangs we dan, hand in hand en gillend van de pret, turning upside down, van links naar rechts en overal tegelijkertijd, in delen van haar wereld komen binnenstormen.

   Ze stelde zich voor als Tweeduizendstraks. Ze is helder en doet me denken aan porcelein. Ze laat zich niet tekenen of fotograferen. Vandaar deze illustratie als start. Deze inhoudsvolle, toerenuithalende grappenmaker is een niet te versnijden juweel van onze site.