Uurwerkvriend

Ze zou Vanzelfsprekend kunnen heten. Ze is naakt zonder dat er iemand is die er erg in heeft. Ze bleef maar krimpen zolang er meer vragen dan antwoorden kwamen. Huizen, doet ze achter het uurwerk van een niet nader te definiëren klok. Daar was het dat ik haar vond. Waar we vrienden voor het leven werden. Waar we belangwekkende kruispunten en parallelle zijnssferen ontwaren gingen. Waar er doldrieste levenspleinen zichtbaar werden die door niets of door niemand meer zouden kunnen worden uitgewist.

— Of er iets als De Tijd bestaat, valt over te twisten. Echter, het resultaat van de wetten van oorzaak en gevolg denderden er, eerst nog als nauwelijks te ontwarren kluwen draad, door reeksen van eeuwen heen, tot alles ons duidelijk werd, tot het geheel ons voor ogen stond  -even transparant en echt-  als gebeeldhouwd uit ademend glas of ijs. Even compleet, alert en sterk als onze aarde wanneer ze straks hartstochtelijk door zeeën van parelende dauw uit haar coma wordt wakkergekust.